- آفتاب گن(گِ)
آفتاب گین
معنی آفتاب گن - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آفتابه و لگن که از فلزی مانند برنج یا مس ساخته می شود و گاه در سر سفره برای شستن دست ودهن می آوردند
برآفتاب، مشرقه، (زمخشری)، آفتاب رو، مشراق، بتو، آنجای خانه که بیشتر روز آفتاب بدان تابد
جائی که آفتاب بر آن تابد، برآفتاب، آفتاب گاه، مشراق، مشرقه، بتو، مقابل نسا، نسار، نسر:
در موسم زمستان سعدی دو چیز خواهد
با روی آفتابی در آفتاب روئی،
سعدی،
، (
با روئی چون آفتاب، با صورتی سخت جمیل
در موسم زمستان سعدی دو چیز خواهد
با روی آفتابی در آفتاب روئی،
سعدی،
، (
با روئی چون آفتاب، با صورتی سخت جمیل
آفتاب گن، آفتاب ناک: شمس یومنا، آفتاب گین شد روز ما، (زمخشری)،
- روزی آفتاب گین، بی ابر، صحو
- روزی آفتاب گین، بی ابر، صحو
آنجا که هر روز آفتاب در آن تابد،
سایبان، چتر، سپر با دسته که بر سر پادشاهان چون سایبان داشتندی:
ز روی قدر جز آن آفتاب گیر که زد
تپانچه بر رخ خورشید ساعتی صد بار؟
بدیعی سمرقندی
سایبان، چتر، سپر با دسته که بر سر پادشاهان چون سایبان داشتندی:
ز روی قدر جز آن آفتاب گیر که زد
تپانچه بر رخ خورشید ساعتی صد بار؟
بدیعی سمرقندی
آفتاب گنی، چگونگی و صفت آفتاب گین
آفتابه و لگن فلزین برای شستن دست و دهان پیش از طعام خوردن و پس ازآن
آفتاب گیر، در پرتو آفتاب، گرمای آفتاب
نوعی سوگند: به نور خورشید قسم، روشنایی آفتاب، روبه آفتاب، در مقابل آفتاب
گرمای تند و تیز آفتاب
جای آفتاب گیر